Aktualności
W kolejnym odcinku Łotwa po polsku, opowiemy wam o wydarzeniu jakie miało miejsce 27 stycznia w Polskim Gimnazjum imienia J. Piłusudskiego w Daugavpils.
W polskiej szkole odbył się przedpremierowy pokaz filmu dokumentalnego „Kapitan Myszkowski”. Wideo w języku polskim z rosyjskimi napisami. Projekt powstaje we współpracy z Państwowym Polskim Gimnazjum im. J.Piłsudskiego.
W polskiej szkole odbył się przedpremierowy pokaz filmu dokumentalnego „Kapitan Myszkowski”. Wideo w języku polskim z rosyjskimi napisami. Projekt powstaje we współpracy z Państwowym Polskim Gimnazjum im. J.Piłsudskiego.
W minionym miesiącu Litwini i Łotysze obchodzili kolejną, choć nieokrągłą, rocznicę barykad — ważnego wydarzenia, które doprowadziło do pełnego odzyskania niepodległości przez republiki bałtyckie. W styczniu 1991 roku zarówno Litwa, jak i Łotwa, były już po formalnym ogłoszeniu niepodległości, która nie została jednak uznana międzynarodowo. Władze w Moskwie wciąż liczyły, że uda się zdławić ruch niepodległościowy nad Bałtykiem. Zarówno w Wilnie, jak i w Rydze, zimą 1991 roku padły ofiary śmiertelne. Dobra wiadomość jest taka, że nie poszły na darmo — we wrześniu 1991 roku kraje bałtyckie wstąpiły do Organizacji Narodów Zjednoczonych, zostały także uznane przez upadający już Związek Sowiecki.
W kolejnym odcinku opowiemy o szczególnie ważnym święcie obchodzonym w Polsce — Dzień Babci i Dziadka. Oraz spróbujemy odpowiedzieć na pytanie czy na Łotwie ten dzień też bywa celebrowany? Wideo w języku polskim z rosyjskimi napisami. Projekt powstaje we współpracy z Państwowym Polskim Gimnazjum im. J.Piłsudskiego.
W dzisiejszym odcinku dowiemy się jakie książki polskich autorów są najczęściej czytane na Łotwie, o najpopularnieszych polskich autorach na Łotwie oraz o nowościach wydawniczych w Polsce, z którymi warto się zapoznać. Wideo w języku polskim z rosyjskimi napisami. Projekt powstaje we współpracy z Państwowym Polskim Gimnazjum im. J.Piłsudskiego.
Rzeczpospolita Obojga Narodów, wspólne państwo Polaków i Litwinów, swego czasu sięgające także Rygi i Tartu, utraciła niepodległość wraz z trzecim rozbiorem, dokonanym w 1795 roku przez Rosję, Prusy i Austrię. To wtedy Księstwo Kurlandii i Semigalii stało się oficjalnie gubernią kurlandzką, choć jeszcze rok wcześniej miało tutaj miejsce powstanie dowodzone przez polskiego szlachcica, związanego z Polesiem, Tadeusza Kościuszkę. Powstanie kościuszkowskie (tak jest nazywane nad Wisłą) w Kurlandii badane jest obecnie przez polskiego historyka Arkadiusza Janickiego z Gdańska. Zaś styczniowe — będzie w tym roku celebrowane w Polsce i na Litwie, w końcu mamy okrągłą 160 rocznicę. Na Łotwie o tym fakcie historycznym trzeba dopiero przypominać, choć Polacy działający w przedwojennym Związku Polaków w Łotwie rocznicę ową obchodzili uroczyście aż do 1940 roku.
W styczniu przypada 103. rocznica kampanii Łatgalskiej, podczas której Daugavpils został wyzwolony od bolszewików wspólnymi siłami wojsk polskich i łotewskich. W walkach zginęło wielu polskich żołnierzy. Wideo w języku polskim z rosyjskimi napisami. Projekt powstaje we współpracy z Państwowym Polskim Gimnazjum im. J.Piłsudskiego.
— Czy Antanas Smetona godny jest pomnika? — zaczęli pytać moi polscy znajomi z Litwy, gdy władze tego kraju podjęły decyzję o budowie monumentu przedwojennego prezydenta kraju przed siedzibą Starego Teatru w Wilnie (przed derusyfikacją z 2022 roku nosił nazwę Rosyjski Teatr Dramatyczny, do 1939 roku był to polski Teatr na Pohulance, zbudowany za pieniądze polskiej społeczności Wilna, która nigdy go nie odzyskała). Koledzy z Litwy pytali nie tylko o zamach stanu z grudnia 1926 roku, utworzenie obozów koncentracyjnych w Worniach i Dymitrowie, rozpędzenie Sejmu i niezależnej prasy. Chodziło także o stosunek Smetony do polskiej mniejszości. Pomimo żony-Polki Zofii Chodakowskiej, Smetona nie darzył kowieńskich Polaków ciepłymi uczuciami...
W ostatnim dniu grudnia warto pamiętać, co w sąsiedniej Litwie stało się w sylwestrowy dzień 1932 roku, dziewięćdziesiąt lat temu. Samobójstwo, w gmachu polskiej szkoły w Kownie, popełnił Stanisław Narutowicz, sygnatariusz deklaracji niepodległości południowego sąsiada Łotwy z 16 lutego 1918 roku. Zwolennik pojednania „obu narodów”, tworzących kiedyś Rzeczpospolitą, był rozczarowany fatalnymi stosunkami polsko-litewskimi, w dodatku dosięgły go problemy rodzinne. Dziesięć lat wcześniej, również w grudniu, jego brat Gabriel Narutowicz, świeżo wybrany na prezydenta Polski, został zamordowany przez prawicowego fanatyka. Setna rocznica tego wydarzenia jest smutną okazją do refleksji – czy taka sytuacja byłaby możliwa w znowu bardzo politycznie podzielonej Polsce?